Recensie Mr. Vertigo

Mijn reacties bij de boeken van Paul Auster beginnen (wellicht) een beetje voorspelbaar te worden. Maar beste mensen, ik kan er niets aan doen: Mr. Vertigo was wederom, voor mij, méér dan een groot succes!
Compleet ondersteboven ben ik weer na het lezen van dit verhaal. Auster wist me met zijn fenomenale openingszin direct weer in zijn boek te zuigen.
Waar ik vaak bij Auster’s voorgaande schrijfsels als een dwaze, in een rap tempo, de letters tot me nam (ik kon niet anders), las ik dit verhaal juist in een rustig en gemoedelijk tempo (ik kon niet anders).

We gaan terug in de tijd, het is het jaar 1927.

Ik mag kennismaken met het negenjarige straatschoffie Walter Rawley, een jongen die zich niet in de meest appetijtelijke omgeving bevind. Als lezer maken we dit moment maar kort mee want Walter ontmoet Yehudi, een Hongaarse, en tikkeltje mysterieuze, jood. Deze man geeft Walter de kans om zijn leven een andere wending te geven. Het straatschoffie wantrouwt deze heer Yehudi, maar grijpt toch zijn kans om een nieuwe weg in te slaan, er valt voor hem ook niet zoveel te kiezen. Genietend van Auster’s woorden kom ik tot de conclusie dat Yehudi de jonge Walter, zonder hulpmiddelen, wil leren vliegen. Niet alleen Walter is verbaasd over deze uitspraak, ook ík was zéér verrast. Dit boek beloofde me wat!

Samen met Walter ging ik naar de boerderij van Meester Yehudi in Kansas waar de Indiaanse moeder Sioux in het huishouden met de scepter zwaait.
Ook maak ik kennis met de donkere, misvormde én geniale Aesop. Terughoudend, en dan druk ik het nog zachtjes uit, reageert Walter op Aesop.
Hij heeft liever niet dan wel met deze jongeman te maken, maar het tij zal keren en Aesop zal voor Walter belangrijker worden dan hij zich ooit voor mogelijk had kunnen houden.

Op een bijzondere wijze komen mensen samen in Mr. Vertigo. Ze proberen, met behulp van elkaar, wat van het leven te maken.
Walter’s leven veranderd drastisch door de weg die hij insloeg. Niet altijd zoals hij het graag wilde zien want pijnlijke en huiveringwekkende scenario’s vinden plaats en toch.. er kan niets anders gezegd worden dan dat de jongen leeft, en hóe!
Hoewel hij in de regelmaat twijfelt over de belofte die Meester Yehudi tegenover hem heeft gemaakt (hij zou hem immers leren vliegen), is zijn vertrouwen in hem groter dan het wantrouwen.
Onder de hoede van de Meester ondergaat Walter 33 (bizarre) beproevingen, zijn weg naar levitatie.

Mr. Vertigo is een wonderlijk verhaal en op subtiele wijze neergezet.
Met vlagen voelde ik wat spanning door mijn lijf gieren maar veelal las ik in alle kalmte de avonturen van Walter Rawley.
Opwindende of schokkende gebeurtenissen zijn zonder opsmuk neergezet. De een zal het als kil ervaren, een ander wellicht als zeer intens. Bij mij raakte het in ieder geval de gevoelige snaar. Niet te lang, want ik moest weer verder, want Walter ging verder. Ik verbaas me over het feit dat Paul Auster me keer op keer weet te verrassen. Hoewel ik misschien al een verwachting heb geschept voordat ik een boek van mijn meest favoriete auteur (tot nu toe) opensla, slaagt hij er telkens in om me te laten verdwijnen in een prachtig en uniek verhaal dat ik op voorhand nooit had kunnen bedenken en stelt hij me alles behalve teleur.

Wat een prachtjongen die Walter (en Auster)!