Recensie Wolfmaan

Tisa heeft opnieuw een geweldig verhaal neergezet met Wolfmaan. We vliegen 10 jaar verder, daar waar Jachtmaan eindigde. De uitgesproken karakters lijken, zoals Diana hieronder al zegt, bijna normaal, terwijl ze verre van normaal zijn. Dat is de kracht van schrijven en dat is Tisa uitstekend gelukt. Leuk om het merendeel uit oogpunt van Cat te lezen en zo meer over haar te weten te komen als erfheks. Zaken die ik met Jachtmaan al wilde weten en begrijpen, werden me nu duidelijk.

Ik was nooit een liefhebber van boeken over weerwolfen en vampiers, maar daar heeft Tisa nu net het verschil gemaakt met haar boeken Jachtmaan en Wolfmaan. Ik houd van de karakters, vooral Radu prikkelt enorm. Mysterieus en ondanks alles wat hij is en waar hij voor staat, ook menselijk.

Kleine stukjes die me nog niet geheel duidelijk zijn, me verder ook niet storen, zullen waarschijnlijk wel een plaatsje krijgen in een volgend deel. Want dat die komt lijkt me duidelijk gezien het open einde.
Ik kan me er nu al op verheugen!