Recensie Herfstlied

Omdat ik over de vorige boeken van Simone van der Vlugt en dan met name de reunie en schaduwzuster erg enthousiast was, had ik bijna als vanzelfsprekend de verwachting dat haar laatste boek net zo zou zijn. De lat mag tenslotte altijd weer een streepje hoger.

En eerlijk gezegd kreeg ik er geen "wauw"-gevoel van. Geen boek waar ik nog dagen mee bezig ben.

Het is een boek waarvan het eerste gedeelte weinig spanning heeft en meer een kijkje geeft in de wereld van een beginnend schrijfster waardoor het maar langzaam op gang komt maar daarna maakt Simone het gelukkig goed. Je vliegt door de rest van de bladzijdes heen, zoekend naar wie nou toch de dader is en waarbij ik duidelijk op het verkeerde spoor was gezet , dat is dan toch wel weer één van haar sterkere punten!

Maar voor mij blijft het een wat zwakker verhaal, ongetwijfeld erg toegankelijk voor het grote publiek, maar stiekem had ik op meer gehoopt