Recensie Tijd om te sterven

Eindelijk, het boek is uit!! Dit was een zware bevalling. Dit was het vierde boek van hem dat ik gelezen heb en eerlijk gezegd was dit het minste boek. Tenminste dat is mijn mening. Hoe kwam dat toch? Het heeft zeker niet gelegen aan de schrijfstijl van McFadyen; die is altijd even krachtig, goed en boeiend. Ik voelde in dit boek een veel mindere band met Smoky, Callie, Alan, en James. De vrouw van Alan speelt in dit boek ook zo goed als geen rol. Zij gaf het boek warmte en huiselijkheid, dat heb ik gemist! In tijd om te sterven draaide het veel meer om de daders/slachtoffers dan om de persoonlijke beslommeringen. Ik vond het onderwerp in dit boek ook minder. Dat kan nu eenmaal. Dat is ook de reden waarom ik nu niet verder kom dan 3 duimpjes. Maar aangezien McFadyen een geboren verteller is zal ik zeker zijn volgende boeken lezen mits die komen!