Recensie Vergeef ons onze schulden

Wat een verrassend interessant boek! Vanuit historisch gedegen beschreven perspectief neemt Sardou (jaja - kind van zanger Michel 'Les Lacs du Connemara') je met 't grootste gemak mee in de harde levens van de dertiende eeuwers die dit boek bemensen. Henno Gui onderzoekt wat er gebeurd kan zijn in/met het afgelegen franse moerasgehucht Heurteloup. Het lijkt volledig verlaten, maar hij vindt er onder meer goed onderhouden poppetjes die doen denken aan heidense praktijken (klopt mooi met 't volledig geruïneerde kerkje wat hij aantreft). Spanning alom. Je krijgt 't vanzelf koud als de sneeuw valt - Sardou weet wel hoe hij 'n bepaade sfeer moet neerzetten. Een aantal naast elkaar lopende verhaallijnen komen ingenieus (maar niet gekunsteld) bij elkaar in een acopalyptisch eind waar Dan Brown van kan leren niet altijd maar over de top te gaan. Het lukt Sardou en passant op een niet te hoogdravende toon stil te staan bij filosofische en religieuze vraagstukken. Waarom pleegt een schorpioen zelfmoord? Lezen!