Recensie De blauwe kamer

Mooi verhaal over depressie, liefde en moederschap. Over een moeder en haar achtjarige dochter Mathilda (Tillie). Tijdens de verhuizing moet Tillie als enige twee weken bij de assistent van haar vader achterblijven. Wanneer ze in het nieuwe huis komt blijkt haar moeder verdwenen te zijn. Tillie blijft zoeken naar haar moeder en vind deze in de kelder. Uitspraken van haar moeder zijn: Ik ben jou niet waard. Ik kan je alleen maar verpesten. Bovendien zegt haar moeder dat ik het niet tegen mijn vader mag zeggen? Het is ons geheim. Een depressie gezien door de ogen van een kind.