Pesten en de gevolgen

Jeroen is in de eerste klas bevriend met Jelmer, nou bevriend, ze gaan met elkaar om en zitten naast elkaar in de klas. Jelmer denkt echter dat er een echte vriendschap is tussen hun. Dit verandert in de tweede klas als Jeroen "echte" vrienden krijgt, Willem en Rico. Jelmer blijft echter steeds achter Jeroen aanlopen en dit leidt tot pestgedrag van de drie vrienden.

Wat begint als een grap eindigt in een groot drama, namelijk de zelfmoord van de 14-jarige Jelmer. Jeroen blijft zichzelf de schuld geven, had ik maar... "Het is niet mijn schuld dat Jelmer dood is. Dat is gewoon zo. Het is zijn eigen schuld, zijn beslissing. Hoe vaak hebben we hem wel niet duidelijk gemaakt dat hij normaal moest doen? Ik ben slecht tegen hem geweest."

Dit verhaal gebeurt vaak in het echt, kinderen zijn hard tegen elkaar. Als je buiten "de groep" valt kun jij het mikpunt worden van pesterijen. Het personage van Jeroen wordt erg goed neergezet, hoe hij met zijn emoties en schuldgevoelens omgaat. Hij draagt een geheim met zich mee, dat hij alleen deelt met zijn vrienden Rico en Willem.

De titel: Wie ik ben is erg goed gekozen voor dit onderwerp. Deze kinderen zijn vaak alleen en eenzaam binnen een scholengemeenschap. Anne die tijdens de afscheidsdienst op school een woordje spreekt zegt: "Ik weet niet wie jij bent. Ik vind het erg om te zeggen. Ik schaam me ervoor. Maar het is waar. Meer dan een jaar heb ik bij je in de klas gezeten en nooit heb ik met je gepraat".