Lezersrecensie
Vervolg
Goed vervolg op het boek "Mijn allerliefste vijand". Dit verhaal
gaat verder met Femke die weer thuis is en voor het eerst naar het
voortgezet onderwijs gaat. Ze overleeft met vallen en opstaan. Het
eten blijft een probleem, Femke 2 zit nog steeds ergens diep weg in
haar hoofd. Bovendien leidt Femke aan herbelevingen dit gebeurt
door een geur of geluid, hiervoor gaat ze op EMDR-therapie. Wanneer
ze een advertentie ziet over een Bivak in de Ardennen ziet Femke
haar kans, even weg van alles, geen stempel op je voorhoofd.
Grenzen verleggen. Op dit moment weegt ze 41 kilo.
Muziek is een uitlaatklep voor Femke, in het bijzonder twee liedjes, één van Marco Borsato zie het eerste boek over een vlinder. In dit tweede boek een lied van de groep Bløf: "En met regen in mijn rug, weet ik waar ik ben, weet ik dat ik dromen mag. Ik ben bijna waar ik zijn moet, bijna op mijn plaats. Ik ga nooit meer terug, nee, ik ga nooit meer terug. En mocht ik het niet halen, dan was ik toch dichtbij".
Muziek is een uitlaatklep voor Femke, in het bijzonder twee liedjes, één van Marco Borsato zie het eerste boek over een vlinder. In dit tweede boek een lied van de groep Bløf: "En met regen in mijn rug, weet ik waar ik ben, weet ik dat ik dromen mag. Ik ben bijna waar ik zijn moet, bijna op mijn plaats. Ik ga nooit meer terug, nee, ik ga nooit meer terug. En mocht ik het niet halen, dan was ik toch dichtbij".
1
Reageer op deze recensie