Recensie Contrapunt

Zoals Anna Enquist schrijft over haar kinderen, en met name over haar dochter is zo mooi. Ik vind het bijzonder dat ze met een afstandelijke stijl (ze spreekt vaak over 'de dochter') heel persoonlijk wordt en intimiteit weet te bereiken. Het is een liefdevol boek zonder kitscherig te worden. Heel knap hoe Anna Enquist kan schrijven over het verlies van haar dochter zonder dat het een melodramatisch soort dagboek is. Ik vond het boek hartverscheurend. Ik heb er ontzettende bewondering voor dat Anna Enquist op deze manier een boek over haar dochter heeft kunnen schrijven. Maar waar zou je verdere nog over moeten schrijven als je zoiets meemaakt...Een boek over de dode dochter. Een ode aan de dochter ook. En het verhaal van de moeder. De stukken over de Goldberg variaties waren soms wat te veel voor mij.