Recensie Dat weet je niet

In deze roman laat de schrijver ons kennis maken met het gehuwde koppel David en Emma. Hij een advocaat en zij een thuisblijvende moeder die uit liefhebberij aan kunst doet. Beiden zijn ze dicht bij hun 50ste verjaardag. Samen hebben ze een dochter Zoë. Zoë is kunststudente en opent weldra haar eerste expositie . Ze heeft een Pakistaanse vriend Nabeel die ze aan haar ouders wil voorstellen. In feite zijn dit al de ingrediënten die de schrijver gebruikt of beter gezegd nodig heeft om weerom een zeer geslaagd boek te schrijven. Ook in dit werk valt het op dat hij een schrijver -psycholoog is, de manier waarop hij een personage kan neerzetten is werkelijk top. We leren de verschillende personages kennen door hun overpeinzingen over hun leven, hun verloren ambities, hun familiale achtergrond, hun gezamenlijk huwelijk, hun vroegere liefdes, hun spijt over genomen beslissingen , enz. Als hoofdthema kan je dan ook stellen dat de roman gaat over het kunnen loslaten van het verleden , de gebeurtenissen maar ook over het loslaten van je afkomst, je sociale achtergrond. Daarnaast heeft de schrijver de lezer willen duidelijk maken dat het moeilijk is om over een ander persoon te zeggen dat je hem of haar werkelijk kent of het nu je man, je eigen kind of je ouders betreft.