Recensie Generatie X

Generatie X was de debuutroman van Douglas Coupland. Het boek verkocht enorm goed en staat bekend als een “must” om te lezen. Een echte roman kan je dit debuut in mijn ogen niet noemen. Het boek is eerder een manifest over een generatie die in de jaren zestig is geboren en bij de eerste druk van het boek in 1991, dus twintigers en vroege dertigers waren. Met deze generatie X wil Douglas (° 1961) via de drie hoofdpersonages een beeld schetsen van een generatie die op zoek is naar wat werkelijk waardevol is in het leven: vrijheid, blijheid, persoonlijke ontwikkeling , voldoende geld om in leven te blijven, los van het materiële, weg met status en aanzien . De roman bestaat uit verhalen met daarbij in de marge een lijst van woorden ,die typisch zijn voor deze generatie, met hun betekenis. Als ervaringsdeskundige, geboren in 1961, kan ik mij slechts gedeeltelijk in dit boek herkennen. Als ik mij terug plaats in het jaar 1991, dan kan ik mij er zelfs niet in terug vinden. Toets ik mijn vriendenkring af aan het boek, kan ik enkel stellen dat vele een diploma behaalden dat niet ten gelde kon gemaakt worden op de arbeidsmarkt, de vraag naar bv. biologen, onderwijzers, regenten was er niet , die naar bankbediende, administratief, commerciële kracht des te meer . Wij allen, sommige meer dan anderen, hielden vast aan de “werk- huisjestuintje- kindjes mentaliteit”. Kwam je één van deze basiskenmerken niet na kon je er zeker van zijn dat menigeen medelijden met je had! Als we maar werk hadden en er geld in het laatje kwam. Wel stel ik vast dat er bij deze generatie X sedert enkele jaren meer en meer belangstelling is voor de zoektocht naar wat echt waardevol is in dit leven! Maar dan met als voorwaarde dat de basisbehoeften hun invulling kenden en er een stevige reserve aan geld is opgebouwd waar men bij onvoorziene omstandigheden op kan terugvallen!
“Generatie x” is wat je noemt een niet onaardige weergave van een bepaalde tijdsgeest. De invulling van deze periode door de schrijver zal voor de één al meer herkenbaar zijn als voor de ander. Het meest van al heb ik genoten van de gedachtestroom, mijn persoonlijke reflectie op deze periode als gevolg van het lezen van deze roman.