Recensie Op grote hoogte

Klimmers gaan 2 ton afval van Mount Everest rapen! Dat was ongeveer de hoofdtitel van een artikel dat ik enkele jaren geleden las in een Belgische krant. Twee ton afval in de gevaarlijke zone boven de 8000 meter. Mijn verbazing was enorm. Nadat ik dit vertelde aan mijn echtgenoot, in zijn jonge jaren een fanatieke bergbeklimmer, lachte hij eens en zei :’ ze noemen die berg niet voor niets de hoogste afvalberg van de wereld’! Hij trachtte me duidelijk te maken hoe het er bij zo een expeditie aan toe gaat van basiskamp tot top. Ik kon het wel enigszins plaatsen maar kreeg er toch niet zo een duidelijk beeld van.
Maar nu heeft een expeditie naar de top van de Mount Everest voor mij geen geheimen meer. Ik las immers de debuutroman “Op grote hoogte” van de schrijfster Tanis Rideout. Haar roman brengt het verhaal van de Britse bergbeklimmer George Mallory. Rideout neemt haar lezers mee op de derde, fatale, expeditie van George Mallory. Mallory getrouwd, vader van drie kinderen kan niet weerstaan aan zijn obsessie deze berg als eerste mens in de wereld te bedwingen. Zijn echtgenote Ruth weet dat zij de berg als rivale heeft, zijn liefde voor haar is groot, maar voor de berg is ze nog groter.
Tanis Rideout weet in afwisselende verhaallijnen de hoofdpersonages George en Ruth gestalte te geven. Zij geeft onder mooie woorden hun liefdesgeschiedenis weer met op de achtergrond de steeds aanwezige door hem zo geliefde berg, die hem roem en aanzien zal verschaffen. Voor Ruth is deze obsessieve passie van haar man een altijd aanwezig demoon, een rivale die George van haar en haar kinderen zal wegnemen. Naast de goede karakteruitwerking, het mooie woordgebruik, weet de schrijfster de tijdsgeest treffend weer te geven. Als lezer moeten we niet vergeten dat we ons in de jaren na de eerste wereldoorlog bevinden. Een tijd waarin zo’n expeditie zonder de huidig aanwezige hulpmiddelen en moderne uitrusting diende te gebeuren. Ook jaren waarin de positie van de vrouw een geheel andere orde kende, je zorgde voor je man en kinderen, hij was de kostwinnaar, als vrouw was je heel blij dat je man heelhuids uit de oorlog weerkeerde. Hoe verschillend man en vrouw toen in het leven stonden merk je ook heel duidelijk in de verschillende verhaallijnen, bij George is het de jongens onder elkaar, de uitdaging, de spanning, de eerste willen zijn,… bij Ruth is er de voordurende angst, het wachten, het verlangen, de vrees voor het ergste. Het moet gezegd dat de schrijfster zeer grondig onderzoek heeft gedaan om deze roman zo waarheidsgetrouw op papier te kunnen zetten. Dat zij zich werkelijk ondergedompeld heeft in alle tot haar beschikking staande informatie blijkt zeer goed uit de manier waarop zij het verloop van de expeditie beschrijft, alsook in de uitdieping van de relatie tussen Ruth en George.
Waar voor George de aanwezigheid van de berg voldoende was om hem te willen beklimmen, was het voor Tanis Rideout, zijn verhaal en het zien van documentaires over de eerste expedities, die haar haast dwongen deze roman te schrijven. Ik kan alleen maar hopen dat deze schrijfster over nog meer feiten zo gepassioneerd geraakt dat ze er over moet schrijven…..dan wachten er ons nog vele mooie en aangename leesuren!