Recensie Weidmanns redding

Weidmanns redding.
Dit boek leest als een film. De lezer krijgt volop de gelegenheid zich een voorstelling te maken van de beschreven personen, situaties en landschappen. Zo nu en dan wordt de film heen en weer gespoeld waardoor er regelmatig wordt gekeken naar gebeurtenissen die eerder hebben plaatsgevonden maar ook op zaken die nog in het verschiet liggen. Het decor wordt gevormd door de Grensgang, een volksfeest met een optocht langs de grenzen van het provinciestadje Bergenstadt dat nog het best valt te omschrijven als een kruising tussen carnaval en een kermis waarbij ook nog eens nationale gevoelens op de voorgrond treden. Gedurende drie dagen zijn alle remmen los en wordt er uitbundig feest gevierd waarbij bier en schetterende muziek een grote rol spelen. Er waaien veel vlaggen en de rijen zijn vast gesloten. Te midden van al dit feestgedruis zoeken de twee hoofdpersonen naar hun evenwicht. Allereerst is er Kerstin Werner, een levenslustige gescheiden vrouw die de zorg op zich heeft genomen voor haar dementerende moeder en haar puberzoon Daniël. Zij voelt zich aangetrokken tot Thomas Weidmann de klasseleraar van haar zoon. Thomas is na een cum laude promotie en een aanvankelijk glorievol ogende carrière mislukt als universitair docent en terug gekeerd naar zijn geboortestad. Ook de relatie met zijn vriendin Konstanze is verbroken. Samen met Granitzny, het hoofd van het Stedelijk Lyceum kijkt Thomas naar een voetbalwedstrijd waarbij Granitzy aan Thomas in overweging geeft om plaatsvervangend directeur te worden. Hoewel deze positie een belangrijke salarisverbetering met zich meebrengt vindt Thomas het aanbod toch niet aantrekkelijk. Ook al is hij gedegradeerd tot leraar aan een school in een provinciestadje toch heeft hij zijn hovaardigheid als geesteswetenschapper nooit afgelegd en verder denkt hij dat het in een doodlopende straat niet bijster belangrijk is om snel vooruit te komen. Na incidenten op school waarbij Kerstin`s zoon Daniël betrokken is voeren Kerstin en Thomas een aantal gesprekken waarbij zij tenslotte toch in de slaapkamer van Thomas terecht komen. Thomas overdenkt hierbij:”Als ontgoocheling onvermijdelijk voortvloeit uit het feit dat onze behoeftestructuur en de realiteit zo vreselijk slecht op elkaar zijn afgesteld dan is er veel voor te zeggen om weliswaar niet je heil maar in ieder geval je toevlucht te zoeken in vertraging. Bij voorkeur met zijn tweeën”. Zonder een bericht achter te laten vertrekt Kerstin voor dag en dauw daarbij Thomas in vertwijfeling achterlatend. Na het ontwaken, denkt hij terug aan de voorafgaande nacht als zijn redding, Weidmann`s redding, en hij betrapt zich er op dat hij vaker, intenser en met meer warmte aan Kerstin denkt dan aan andere vrouwen. Hieraan voorafgaande heeft er al een ontmoeting plaats gevonden tussen Thomas en Kerstin die vergezeld door haar vriendin Karin, een bezoek brengt aan een afgelegen zogenaamde parenclub. Iedereen is op zoek naar een zinvolle invulling van het leven en geluk. Uitvoerig wordt de omgeving en de inrichting van de parenclub omschreven en ook de gemoedstoestand van de beide ondeugende dames wordt nauwkeurig geanalyseerd. Het avontuur eindigt met een desillusie en tijdens de terugtocht naar huis wordt er in de auto alleen maar gezwegen en vermijden de vriendinnen elkaar aan te kijken. .De zorg voor haar moeder wordt Kerstin te zwaar, zij wordt opgenomen in een verpleeghuis waar zij kort daarna overlijdt. Na een rouwperiode van een maand begeeft Kerstin zich opnieuw in het feestgedruis en ontmoet daar Thomas die uiteindelijk toch heeft besloten om de functie van plaatsvervangend schooldirecteur op zich te nemen. Beiden zijn zij vastbesloten om niet weer opnieuw de kans op geluk door hun vingers te laten glippen. Er is al te veel tijd verspild. Wekenlang was hun verlangen bedolven onder vergeefs getob. Hand in hand betreden zij de hal van Kerstin`s huis.
Wat vooral opvalt in dit boek zijn de originele en buitengewoon rake formuleringen van de gedachten van de beide hoofdpersonen. Veel minder geslaagd zijn de pogingen om het Duitse dialect om te zetten in een vergelijkbaar Nederlands. Dit kromme taalgebruik had beter achterwege kunnen blijven in een overigens voortreffelijke vertaling.
Weidmanns redding door Stephan Thome,uitgever Cossee,vertaling Pauline de Bok,ISBN 9789059363076.
L.Lasschuijt.