Recensie Gelukkige slaven

Buiten de behoorlijk spannende sequenties aan het einde van bepaalde hoofdstukken, heeft “Gelukkige slaven” me niet zo erg kunnen bekoren als Lanoye’s andere romans. Lotgevallen van twee naamgenoten uitspreiden over diverse continenten, waar de meest uiteenlopende baldadigheden en strapatsen worden uitgehaald, is niet nodig om een geloofwaardige geschiedenis op te zetten. Na enige tijd komt het hele verhaal over als een “ver van mijn bedshow” en wordt het langdradig en zelfs vervelend.
Anderzijds zijn de stijl van Lanoye, zijn rake typeringen en zijn bijtend sarcasme van zeer hoog niveau. De auteur zet wel heel goed in de verf
dat hij van wanten weet en op de meeste plaatsen ook werkelijk is geweest. Een aardig boek om cadeau te krijgen