Prachtig!

Liefde en kabaal, wat een vreselijke titel heeft men in het Nederlands aan dit mooie boek gegeven. Ik las de Engelse versie Rough Music en ik vond het prachtig. Het zit zo goed in elkaar; de twee verhaallijnen zijn zo ingenieus met elkaar verbonden. Vaak had ik moeite om die twee lijnen die toch met een tijdsverschil van 32 jaar liepen, uit elkaar te houden. Dat werd ook nog eens bemoeilijkt doordat dezelfde personen maar ook door dezelfde locatie en omstandigheden.
Patrick Gale 's proza lijkt wel op de golven van de zee en op de wisselende stemmingen en het dito ritme van het menselijke hart.
Er zit ook zoveel in dit boek dat Gale er makkelijk drie of vier romans mee had kunnen vullen. Rough Music is grotendeels autobiografisch, met andere woorden wat heeft hij een enorme bron om uit te putten.