Vergelding of vergiffenis?

DE VERRADERS is een meesterlijke roman over moraliteit en opoffering, liefde en vergiffenis. Voor een korte samenvatting van de verhaallijn kan ik het beste de schrijver zelf citeren. In zijn nawoord schrijft hij:
Een in ongenade Israëlisch politicus loopt de vroegere vriend tegen het lijf die hem veertig jaar eerder aan de KGB heeft uitgeleverd. Het verhaal spelt in Jalta. Ee stad op de Krim. Aan de Zwarte Zee. In het zuidelijkste puntje van de Oekraïne.
Het boek deed me in veel opzichten denken aan een Grieks klassieke tragedie: een speling van het fatum (of is het een hogere macht? God?) leidt tot een confrontatie tussen twee mensen, ieder met een eigen geschiedenis die aanleiding zou kunnen vormen tot vergelding en wraak. Er passeren grote thema’s zoals schuld, bedrog, liefde, morele dilemma’s, vergiffenis, verzoening. Niet dat je die woorden zelf tegenkomt, maar het verhaal voert je mee naar de gevoelswereld van de personages in de roman. In een roman kunnen dergelijke diverse waarheden juist naast elkaar bestaan terwijl ze meer reliëf krijgen en de menselijkheid van ieders standpunt wordt uitgediept. En daar slaagt hij prima in.
Deze roman kreeg een verrassende actualiteit door de ontwikkelingen op de Krim.

David Besmozgis is geboren in Litouwen. Hij verliet als zes-jarig kind met zijn ouders de toenmalige Sovlet Unie en woont, studeert en werkt sindsdien in Canada. Hij is naast schrijver ook documentairemaker. Het boek is “filmisch” geschreven, met dialogen die zo in een filmscenario kunnen worden opgenomen.
De zwaarte van de thematiek zou doen vermoeden dat je met een loodzwaar verhaal te maken hebt, maar het leest als een pageturner die je pas met rust laat na de laatste pagina.