Veel lust & weinig liefde

De hoofdpersonen – Adam en Eva(geen gewoon Indisch meisje) - van dit dikke boek(415 pagina’s) hebben elkaar beloofd om samen oud te worden.
Aan de hand van flashbacks – verteld door de 60-jarige Eva terwijl zij zich professioneel laat masseren door een zekere David - wordt hun leven beschreven vanaf Eva’s 19e jaar. Dan krijgt ze een relatie met de oudere Adam die haar sexueel doet ontwaken. Gaandeweg ontwikkelt zij zich als een nymphomane met een enorme sexuele honger.

Zowel Adam en Eva zijn elkaar gedurende hun samenzijn regelmatig ontrouw. Eva heeft een aantal langer durende relaties o.a. met een bekende regisseur en een gemeenschappelijke vriend: Born. Ook Adam heeft voor deze vriend gevoelens die neigen naar homoseksualiteit. Een triootje wordt echter een mislukking.

Het hele boek door speelt ‘lust’ de hoofdrol. Regelmatig wordt er weliswaar gerefereerd aan de ooit aan elkaar gedane belofte, maar de liefde blijft in dit boek een onderbelicht gegeven. De periode waarin Adam prostaatkanker krijgt met alle consequenties daarvan – o.a. een sterk verminderd libido – wordt het slotstuk. Het leidt tot de apotheose waarin de schrijfster de door Adam geraadpleegde Vlaamse sekstherapeute laat zeggen: ‘Jullie hebben elkaar beschadigd. Ze (de therapeute) was ervan overtuigd dat hij en Eva wel van elkaars, maar niet van hun eigen littekens hielden. ‘Als je samen zoveel hebt meegemaakt’, zei ze, ‘en je hebt elkaar niet verlaten, en je kunt elkaar nog aan het lachen maken, is er nog niets verloren’.

Op de achterflap wordt het boek beschreven als een sensuele, aangrijpende, psychologische roman. Dat had het m.i. ook kunnen wezen. Grote thema’s worden weliswaar aangestipt( Eva is hier meer de eerste vrouw van Adam: Lilith) maar raken ondergesneeuwd door de allesoverheersende beschrijvingen van de seksuele uitspattingen van beide hoofdpersonen. Heel erg jammer dat dit gebeurt. Een schrijfster met een zo groot oeuvre zou zich niet moeten laten verleiden tot een een roman waarin platheid en geilheid de boventoon voeren, want dit gaat duidelijk ten koste van het verhaal en zijn karakters.

Niet lezen dus? Misschien toch wel voor de liefhebbers van erotische romans. Dat vind ik tot dusverre de beste omschrijving. Vergeet de vaak veel te lange zinnen(40 woorden!).Geniet van de humor die onverwacht aanwezig is en het soms mooie beeldende taalgebruik. Maar voor alles: probeer de liefde te ontdekken in deze roman. Hij is er wel, al vergt het enig zoeken.

Nb. Vermoedelijk bevat het boek veel autobiografische elementen. Marions echtgenoot –Ivan Wolffers – lijdt al jaren aan uitgezaaide prostaatkanker en schrijft en blogt hier wekelijks over.