Geloof nooit je gedachten.

UP

Up is het vervolg op het boek paaz geschreven door Myrthe v/d Meer.

Toen ik het boek paaz had gelezen had ik daarna niet zo de behoefte om het boek up te gaan lezen. Maar het boek werd me toegestuurd door het team Dizzie om over het boek een recensie te schrijven.

Het eerste deel van het boek lijkt erg veel op het boek paaz. Het had voor mij dan ook geen meerwaarde of afwisseling in het begin.
Een jonge vrouw Emma die tijdens haar tweede opname de diagnose manisch depressief krijgt te horen en er mee worstelt om hier mee om te gaan en het een plek te geven.

Naarmate het boek vordert wordt het verhaal steeds sterker. Vanuit het oogpunt van de client wordt deze opname erg goed beschreven. Zo wordt er bijv. door de verpleging gezegd "als er iets is, moet je het gewoon vragen". Je ziet Emma dan ook de nadruk leggen op "gewoon vragen".
Door Emma wordt met een kritische blik naar de paaz en het personeel gekeken. Wel met een soort humor. Hierdoor is het verhaal echt.
Zoal er bijv. op een gesloten afdeling clienten mogen wandelen onder begeleiding, is hier niet altijd voldoende tijd of personeel voor en wordt er snel met meerdere clienten een kort rondje gelopen.

Het verhaal wordt steeds gevoeliger, je voelt haar strijd en het leren omgaan met haar ziekte. Het raakt je als lezer.
Zoals bijv. de zin waarin wordt gezegd "psychiatrische opnames ontnemen je eigenwaarde". 
Als Emma in een therapieblok komt van herstel wordt haar uitgelegd wat het verschil is tussen genezing en herstel.

De band die onderling tussen haar en de andere clienten ontstaat wordt op een mooie wijze beschreven. Ieder voor zich, maar toch zo betrokken met elkaar.
Het elkaar negeren, elkaar helpen, bezorgd zijn voor elkaar, elkaar begrijpen en er zijn voor elkaar.
Emma komt er achter dat dit meer met haar doet dan ze zelf had gedacht.
Ook de relatie met haar vriend en wat het betekent voor haar familie dat zij is opgenomen op de paaz, loopt als een rode draad door het verhaal.
Vooral in de relatie met haar moeder komt voor Emma meer duidelijkheid en begrip.

Dat het boek UP als titel heeft, wordt duidelijk in het verhaal.

Ik vond het boek toenemend interessanter, boeiender, emotioneler en dat volgens mij op een menselijke en eerlijke manier is beschreven. Mijn complimenten.

En........waar hangen de schilderijen nog niet ondersteboven? (blz. 333)