1953

Vandaag bezocht ik met mijn famillie het Delta park Neeltje Jans. Dit was niet voor het eerst, hoor. Vier jaar geleden was ik er ook. Maar die atractie waarmee we vandaag kennis maakten, was er nog niet. nl: delta Experiens
   Het is ongveer tien minuten dat je met een groep mensen in een gesloten ruimte zit. Je staat voor twee ramen met witte vitrages er voor. Uit de boxen klinken kinderstemmen. Ook zie je mensen die door weer en wind voorbij komen rennen.
   De storm die steeds erger wordt, hoor je op de achtergrond. Dit is niet het enige. Er wordt ook  een soort film gedraaid op een decor, waar het publiek met de neus boven op zit. De gebeurtenis uit '53 die vrijdagnacht 31 januari begon, wordt op die manier ten toon gesteld. Knap gemaakt.
   Hoe dan ook.. Ik moest meteen aan 1953 denken Het boek van Rik Launspach.
 Een roman over een jonge moeder, die in de stormachtige nacht haar zoon kwijtraakt. Terwijl ik dit boek las, vergat ik af en toe adem te halen. Een page turner, die zeker de moeite waard is om tijdens lange stormachtige avonden te lezen. Eerlijk waar, wie zo intens in het hoofd van de hoofdpersoon kan zitten, is een begaafde schrijver.