Een degelijke psychologische detective

In dit tweede deel van de Caitlin-reeks (dat de titel Wapenfeit meekreeg) krijgt inspecteur Caitlin af te rekenen met het lijk van een jonge vrouw op het kerkhof van Shoreham-by-Sea. Het onderzoek brengt Caitlin naar Ierland en legt verborgen kanten van een aantal inwoners van Shoreham-by-Sea bloot.
Daan Fousert heeft reeds een aantal (voornamelijk zakelijke) boeken geschreven en is sinds 2012 zijn droom aan het realiseren om romans en thrillers te schrijven, waarbij hij veel aandacht besteedt aan de psychologische diepgang van de karakters.

Caitlin II kan je probleemloos lezen zonder het eerste boek gelezen te hebben.
De verhaallijn groeit traag maar zeker via verschillende verwikkelingen (met een voldoende grote dosis vrij onverwachte verwikkelingen) naar een ontknoping. Er wordt zeker niet te vroeg teveel prijsgegeven. De ontknoping situeert zich haast volledig in het laatste derde gedeelte van het boek en de lezer wordt wel een paar keer op het verkeerde been gezet.
Het personage inspecteur Caitlin is mooi uitgewerkt en verschillende facetten worden belicht. Ze koppelt intelligentie aan een groot doorzettingsvermogen. Caitlin is een karakter met heel wat psychologische diepgang. Zo helpen de gebeurtenissen uit haar verleden om haar keuzes (in het heden) beter te begrijpen.
Het boek is begrijpelijk geschreven. Daartegenover staat dat het boek stilistisch voor verbetering vatbaar is: een aantal zinnen valt op door een vreemde zinsbouw of zou vlotter geformuleerd kunnen worden.
Caitlin II maakt de verwachting waar van een klassieke, degelijke whodunit met veel aandacht voor de plot en de uitwerking van de karakters, eerder dan een verhaal waar de auteur je van meet af aan bij de keel grijpt en deze spanning mits overdadig gebruik van bloed en doodslag tot op het einde aanhoudt. De onverwachte ontwikkelingen doen wel licht afbreuk aan de geloofwaardigheid van het verhaal. Het boek is wat mij betreft geen typische Nederlandse thriller. Evenmin zou ik het als een Scandinavische thriller bestempelen, die vaak gekenmerkt worden door een opbod aan gruwelijkheden. Het boek valt nog best te omschrijven als een klassieke Britse detective (een klassieke moord, een slaperig Britse stadje, het vrij gezapige tempo waarmee het verhaal zich ontplooit, ...).
Caitlin II is zeker aangenaam om lezen. Daan Fousert blinkt uit in de psychologische diepgang van de karakters. De kwaliteit van de dialogen is ook bovengemiddeld. Ondanks het reeds vermelde gebrek aan spannende verwikkelingen (vb. moorden, achtervolgingen, …) kan de lezer het boek moeilijk wegleggen. Daartegenover staat dat de plot misschien iets teveel onverwachte wendingen heeft en het boek stilistisch voor verbetering vatbaar is.