Rijke inhoud én aansprekende schrijfstijl

Wanneer zijn hippie-ouders eind jaren zeventig naar Ierland emigreren, staat de achttienjarige Rogier Pardoen (die zich vanaf dan Rogi laat noemen) noodgedwongen op eigen benen. Vermits hij nooit grote luxe gekend heeft, lijkt het gekraakt voormalig politiebureau in Haarlem hem wel een geschikte woonplaats. Bij terugkeer van een bezoekje aan zijn ouders moet Rogi vaststellen dat de initiële blijheid vrijheid ingeperkt werd door de komst van een nieuwe bewoner. Zijn streven naar volwassenheid confronteert hem met duistere familiegeheimen en het oorlogsverleden van zijn grootouders.
Het verhaal is met verschillende - zich geleidelijk ontwikkelende - verhaallijnen op een intelligente wijze opgebouwd. “Hazer” heeft de lezer inhoudelijk heel wat te bieden. Het boek is in eerste instantie een coming-of-age roman waarin hoofdpersoon Rogi(er) worstelt met wie hij is en wie hij zal worden en dit tegen de achtergrond van het leven in een Haarlems kraakpand (Hazer) eind jaren zeventig/begin jaren tachtig. Deze verhaallijn vormt het echte hoofdthema en de kern van de roman. Daarnaast zijn er een aantal neventhema’s die onder andere door de verhaallijnen rond het verleden van zijn familie en de familiegeheimen vorm gegeven worden.
Het verhaal wordt zo goed als volledig verteld vanuit het perspectief van de hoofdpersoon (Rogi). Dit creëert enerzijds een zekere mate van empathie met Rogi, anderzijds hebben we enkel toegang tot zijn kijk op de zaken en kunnen we deze kijk niet toetsen aan de invalshoek of opinie van andere protagonisten. Via zijn herinneringen gaat Rogi terug in de tijd zonder dat van echte flashbacks gebruik gemaakt wordt. Door de afwisseling tussen de verschillende verhaallijnen en de historische achtergrond krijgt de roman een zekere mate van spanning en diepgang mee.
De auteur heeft mij tot op zekere hoogte kunnen raken. Alhoewel Hazer in eerste instantie een coming-of-age roman is waarin hoofdpersoon Rogi worstelt met wie hij is en wie hij zal worden lijkt hij toch enige afstand te behouden en niet al zijn diepste zieleroerselen met de lezer te delen. Rogi lijkt soms meer een verslaggevever van de gebeurtenissen. Zodoende werd ik meer geraakt door een aantal andere personages (zoals oma) en de aansprekende schrijfstijl en treffende beschrijvingen en vergelijkingen.
Het is voor mij niet helemaal duidelijk of de auteur een overkoepelende boodschap heeft willen meegeven. Er zijn ongetwijfeld wel een aantal deelboodschappen (of “levenslessen”) uit “Hazer” te halen en deze hangen voor een stuk ook samen met het individuele perspectief of gevoeligheden van de lezer. Een mogelijke boodschap kan als volgt geformuleerd worden. De meeste keuzes die mensen maken of daden die ze stellen zijn niet eenduidig goed of slecht. Je kan deze best trachten te begrijpen rekening houdende met hun drijfveren, hun verleden, hun normen en waarden.
Op basis van de info op de leesclubpage en het leesfragment leek “Hazer” mij een intrigerend verhaal, waarin heel wat thema’s samenvloeien (de geschiedenis van de krakersbeweging in Haarlem, een coming-of-age roman waarin de hoofdpersoon worstelt met wie hij zal worden, een familiegeschiedenis, ...). Op basis van het leesfragment sprak de schrijfstijl en opbouw mij in ieder geval aan. Het fragment deed mij vermoeden dat Hazer een boeiende en intelligent geschreven roman is met een aansprekende en beeldende schrijfstijl waarin de auteur zijn vertelkunst demonstreert. Het boek heeft mijn verwachtingen grotendeels waargemaakt. Het voornaamste element dat de verwachtingen niet volledig inlostte is dat Rogi zich meer als een verslaggever van de gebeurtenissen opstelt, hij lijkt enige afstand te behouden en niet al zijn diepste zieleroerselen met de lezer te delen.