scandanavische parel

Een alleenstaande oude man wordt dood aangetroffen in zijn appartement in Reykjavík. Hij blijkt vermoord te zijn, verstikt met zijn eigen kussen. Op zijn bureau liggen een paar krantenknipsels uit de oorlogsjaren: achter het Nationaal Theater in Reykjavík, dat in die tijd dienstdeed als opslagplaats voor het bezettingsleger, werd een meisje gewurgd aangetroffen. Een gepensioneerde politieman hoort van de moord op de oude man en zijn nieuwsgierigheid is gewekt. Hij is goed bekend met de zaak – maar waarom zou iemand daar meer dan een halve eeuw krantenartikelen over bewaard hebben?

Ik begon nieuwsgierig aan dit boek, ik had namelijk al veel positieve verhalen over deze schrijver gelezen.
Ook de cover vond ik er erg uitnodigend uitzien.
Moet zeggen dat ik erg genoten heb van dit verhaal, de verhaal lijnen, heden en verleden komen op het eind prachtig bij elkaar.
Kwa spanning kent het geen hoge pieken, maar het blijft boeiend om te lezen, de schrijfstijl vind ik erg prettig en is beeldend. Ook de personages zijn menselijk neergezet en blijven boeien.
Al met al vond ik dit boek zeer de moeite waard om te lezen.