Geen verrassingen of spanning

Znidarsic is journalist en redacteur. Hij groeide op in Slovenië en kwam op elfjarige leeftijd naar Nederland waar hij na het atheneum begon met schrijven, fictie en non-fictie. Hij schreef twee semi-autobiografische romans voor hij met De blindganger zijn thrillerdebuut schreef dat genomineerd werd voor de Hebban Debuutprijs en de Gouden Strop.
Wat vooreerst opvalt is de uitgebreide achterflap en dat is meestal geen goed teken. In dit geval omdat de plot zo goed als volledig wordt verteld en de verrassing weg is, de spanning dus ook. Dit is een misser vanjewelste.
Zelfs als je de achterflap niet zou gelezen hebben, wordt vrij vlug duidelijk wie de misdadiger is en zelfs het motief. Alles wat er trouwens ook gebeurt of voorvalt, wordt heel erg goed uit de doeken gedaan, aan subtiliteit wordt niet gedaan, van de lezer wordt niets verwacht. Een andere plotconstructie had het boek beter gelegen en had het zelfs spannend kunnen maken. Nu is het ver zoeken naar enige spanning. Op het einde is er wel een spanningsmoment een verfilming waardig.
De uitwerking van de personages was dan weer wel goed. Realistisch en mooi uitgediept. De rechercheurs hebben potentieel voor eventuele andere thrillers. De auteur heeft ook duidelijk zijn huiswerk gedaan omtrent het thema, de meest gruwelijke executiemethoden over de eeuwen heen. Door zijn drang naar volledigheid citeert de auteur zelfs letterlijk Wikipedia. Dat had nu ook weer niet gemoeten. De lezer zou aangemoedigd moeten worden om zelf op zoek te gaan naar info.
De blindganger is een boek dat verder wel heel erg vlot leest. Znidarsic heeft een prettige schrijfstijl en je wordt zeker gecharmeerd door de grappige uitdrukkingen of vergelijkingen.