Fitzek is een klasse schrijver en dat heeft hij met De ogenverzamelaar maar weer eens bewezen. Het is een super spannend boek geworden en hij heeft zijn creativiteit weer botgevierd zowel wat betreft het onderwerp als de uitwerking. Met elk boek heeft hij andere invalshoeken en originele onderwerpen. Ditmaal maken we kennis met de wereld van de blinden. In zijn nawoord legt hij trouwens ook uit dat hij zijn kennis hieromtrent heeft van de blinden zelf. Het deed je regelmatig eens nadenken en het was interessant.
Ook in dit boek heeft hij een eigenaardigheidje ingebouwd, hij begint met de epiloog en eindigt met de proloog en het raarst van al, de bladzijden van het boek tellen af ipv op. Dat is even wennen toch, voor zover je de bladzijden in het oog houdt natuurlijk. Het versterkt echter nog meer het gevoel van spanning dat er sowieso is omdat er een deadline is om de kinderen terug te vinden.
En Fitzek heeft het heel ordelijk gehouden, boven ieder hoofdstuk staat er netjes een tijdsaanduiding, nog zoveel uren en minuten tot de afloop van het ultimatum, en er staat ook het personage vanuit wiens perspectief het hoofdstuk geschreven is. Heel handig en gemakkelijk.
Fitzek weet zijn verhalen toch wel heel erg knap te brengen en af en toe zelfs op een humoristische wijze. Spanning, hoogoplopend soms, originaliteit, af en toe gruwelijke scènes, goede plot met verrassende plotwendingen, het zit er allemaal in. Psychologisch is het minder goed uitgewerkt, de personages bleven eerder oppervlakkig, maar het verhaal staat helemaal in het teken van spanning en actie. Het was een boek dat je zo vlug mogelijk wil uitlezen en het was ook nog eens interessant. Het leesplezier lag dan ook zeer hoog en daar doen we het toch voor, vijf sterren dus voor mij.