Niet uitgelezen gekregen

David Lagercrantz is als schrijver in mijn vizier gekomen met het vierde deel in de Millennium serie van Stieg Larsson dat hij na diens dood voltooid heeft. Wat ons niet zal doden was een ongelooflijk goed vervolg in de serie en overtuigde mij volledig.
De val van Turing bracht hij reeds uit in 2009. Maar de schrijver brak pas in 2011 door met zijn boek Ik, Zlatan, een autobiografisch boek over de voetballer Zlatan Ibrahimović.
De val van Turing is een historisch gedocumenteerde roman over Alan Turing. Veel heb ik er echter niet van meegekregen aangezien ik het boek niet uitgelezen heb. Tot aan pagina 162 ben ik geraakt en dan nog omdat ik op dat moment niet de mogelijkheid had om een ander boek te beginnen.
Slecht was het zeker niet geschreven, Lagercrantz is wel een goed schrijver. Maar dit boek kon mij inhoudelijk absoluut niet bekoren. Het begon veelbelovend. Leonard Corell begint aan het onderzoek. Moord? Zelfmoord? Al gauw komt het thema homoseksualiteit boven. In de jaren vijftig zelfs nog een strafbaar feit, onvoorstelbaar eigenlijk, nu toch. Voor zover ik gekomen ben in het boek ging het bijna uitsluitend hier over. Het romangehalte werd hierdoor wel heel erg naar de achtergrond verdrongen. Ik had zelfs niet de indruk dat ik een verhaal aan het lezen was.
Meer kan ik dan ook niet zeggen over dit boek. Ik wil het echter wel quoteren omdat een boek dat zich als roman presenteert toch in de eerste plaats een goed verhaal moet hebben. En dat heb ik hier niet in gevonden, het was zelfs niet interessant hetgeen ik gelezen heb.