maatschappelijke thema's primeren

Arnaldur Indriðason heeft met Moordkuil een mooi boek geschreven maar om het als een thriller of misdaadverhaal te bestempelen is een brug te ver. Er is inderdaad een misdaad gepleegd, in het verre verleden en rechercheur Erlendur en zijn team proberen zicht te krijgen op deze misdaad. Langzaam maar zeker sporen ze mensen van toen op om zo te achterhalen wat er precies gebeurd is. Maar dit is in dit boek slechts een middel om een verhaal te vertellen, over mensen, hun gevoelens en zorgen. Ook over Erlendur zelf wordt één en ander verteld en dit via zijn eigen verhalen aan het bed van zijn dochter die in een diepe coma is beland, na jarenlang drugsgebruik en een zwangerschap die fataal is afgelopen voor de baby.
Daarnaast is er nog een verhaal, over een gezin dat te lijden heeft onder huiselijk geweld. De auteur brengt dit zo goed, je leeft heel erg mee met dit gezin, wat de moeder en haar drie kinderen te verduren krijgen daar zijn geen woorden voor. De fysieke geweldplegingen zijn hemeltergend maar de psychische gevolgen zijn zo mogelijk nog veel erger. Dat moge wel duidelijk zijn na het lezen van dit boek, de 'moord op een ziel' zoals één van de personages zegt.
Arnaldur Indriðason legt met dit boek duidelijk een zeer grote maatschappelijke betrokkenheid aan de dag. Hij was trouwens journalist in zijn jonge jaren, dit zal zeker meegespeeld hebben.
Moordkuil is geen spannend boek alhoewel het wel zo gepresenteerd wordt. Het misdaadverhaal, als je daar al van mag spreken, verdwijnt naar de achtergrond. Toch is het een heel erg goed boek. De auteur heeft zijn karakters met een groot inlevingsvermogen heel mooi neergezet. En de lezer krijgt enkele maatschappelijke problemen aangereikt om over na te denken. Het boek leest als een trein én is boeiend.