goede plot maar psychologisch geen hoogvlieger

Karin Slaughter belicht in elk van haar boeken een stukje van het verleden van een speler, hier krijgen we een stuk uit de relatie tussen Lena en Jared voorgeschoteld.
De plot is zoals altijd weer heel erg goed. Stapsgewijs loodst Slaughter de lezer door het verhaal en je blijft tot aan het einde in het ongewisse. Wat originaliteit betreft zit er toch duidelijk sleet op na zoveel jaren van schrijven maar niettemin heeft ze er toch nog een verrassend en spannend einde aan weten te breien. Geen super spannend verhaal alhoewel het zijn momenten heeft.
Wat wel begint te storen in Slaughters boeken zijn de relationele ontwikkelingen die de personages door maken. De relatie tussen Will en Sara gaat nu al een paar boeken mee en wil maar niet uit zijn startblokken komen, ze blijft knipperen. Zo langzamerhand heeft de lezer, ondergetekende dan toch, daar genoeg van, het blijft maar aanslepen, is langdradig en uiteindelijk ook ongeloofwaardig. Ook de verhouding tussen Lena en Sara wordt uitentreuren uitgemolken. Deze twee ontwikkelingen overschaduwen het verhaal en halen de vaart eruit. Met als gevolg dat het saai wordt en je regelmatig een déjà vu gevoel krijgt. Spijtig want het verhaal op zich is wel oké.
Slaughter lijkt van haar pluimen te verliezen maar het boek is best goed te lezen. Maar om het aan te raden, is toch een stap te ver. Twee sterren dus.