echte liefde roest niet

In 2006 debuteerde Lars Mytting met de roman Paardenkrachten. Een krachtig verhaal, zoals de titel al doet vermoeden, van zo’n 300 pagina’s. Mytting etaleert zijn gedetailleerde autokennis, vanaf het motto, een citaat uit het werkplaatshandboek van de Volvo 240-serie, tot aan de laatste pagina waarop onze hoofdpersoon Erik Fyksen het verhaal uitrijdt in een Facel-Vega. Zijn schrijfstijl valt op door de korte, soms stugge zinnen, die passen bij het karkater van de Noorse bewoners van het plaatsje Annor.
In het in jaren ’60 stijl gerestaureerde Mobil benzinestation net buiten Annor is het leven van Erik tot stilstand gekomen. Gebrandmerkt door een jeugdliefde en verlaten door de liefde van zijn leven, koestert hij zijn herinneringen te midden van het onderdelenmagazijn, de smeerkuil, de authentieke Mobil-pompen en het rood gevleugelde Mobil paard. Tegenkrachten in het dorp echter, bewegen hemel en aarde om het achtergebleven Annor te verbinden met de vooruitgang en de nieuwe tijd. De komst van Rijksweg 220 moet de nieuwe levensader worden om het achtergebleven gebied, met zijn hang naar nostalgie, vol te laten stromen met toeristen. Erik ontwaakt uit zijn lethargie en bindt de strijd aan om alles van waarde te beschermen tegen de nivellerende vooruitgang.
De overdosis informatie over auto’s daargelaten, schreef Lars Mytting een boeiende, gelaagde roman waaraan lezers van alle niveaus plezier kunnen beleven..