Indringend debuut; een schrijnend bestaan wordt blootgelegd.

Met Marsepeinen Vingers heeft Öznur Karaca een indringend debuut geschreven. Haar taalexpertise en ervaring als comedy-schrijfster is herkenbaar. Met haar woordkeuze en vertelperspectief zet ze een schrijnende sfeertekening neer rondom het leven van de hoofdpersoon Servi. Het verhaal wordt grotendeels verteld vanuit Servi en bestrijkt haar leven van 9 tot 69 jaar.

Servi groeit op als een onbezorgd meisje in een warm gezin in Turkije. Als haar vader terugkomt uit gevangenschap, klopt dat wat ze door het sleutelgat ziet niet met wat haar wordt verteld. Uiteindelijk overlijdt haar vader. Het gezin moet door financiële problemen keuzes maken en we volgen Servi die opgroeit en die meer grip op haar leven probeert te krijgen. Als zich een huwelijkskandidaat aandient, die haar een goed leven belooft in Belgie, trouwt ze en vertrekt naar Belgie. Daar is het leven anders dan haar werd voorgespiegeld. Servi moet zich onderwerpen aan een onderdrukkende gezinscultuur en krijgt 4 kinderen. Hoe angst en afstomping doorwerkt in haar verdere leven en dat van haar kinderen is, hoe paradoxaal ook, prachtig beschreven. Een verborgen leven achter de voordeur van een migrantengezin wordt schrijnend bloot-gelegd.