Interessant en behoorlijk aangrijpend maar schrijfstijl niet denderend

Dit boek heb ik gekozen in de categorie 'lees eens iets anders'. Mij interesseren boeken die simpelweg over oorlog gaan nooit, ondanks dat ik van geschiedenis houd. Dit boekje (want dik is het niet) is echter van een hele andere soort. Er worden gesprekken en activiteiten weergegeven die over het thuisfront gaan van de militairen die uitgezonden waren naar Afghanistan. En dat is soms heel gewoontjes, dagelijkse beslommeringen, maar soms ook behoorlijk aangrijpend. Het boek wordt echter nergens dramatisch of zwaar, het blijft wat verdrietige dingen betreft redelijk neutraal. Een aantal hoofdstukken zijn wat mij betreft nogal droog, veel feiten, maar de meeste hoofdstukken zijn best herkenbaar, vooral omdat ik ook iemand ken die op missie uitgezonden is geweest. De schrijfstijl vind ik eigenlijk een beetje warrig, soms worden er zelfs dingen twee keer precies hetzelfde gezegd, in hetzelfde hoofdstuk of in een volgend hoofdstuk. Ook de opmaak is niet even makkelijk om te lezen af en toe, ook soms slordig en warrig en onverzorgd. Dat vond ik tegenvallen voor een schrijvend journalist, ik zou dit eerder verwacht hebben van een amateur die verslag doet vanuit een privé-situatie, zonder schrijverservaring. Daarom drie sterren, het verhaal op zich is zeker 4 en misschien zelfs 5 sterren waard maar door de uitwerking heb ik het toch vaak even weggelegd en was ik blij even iets anders te lezen.