Aardig debuut

In de dochter van de Parfumeur wordt Elena’s vertrouwen in de liefde aardig op de proef gesteld door het overspel van haar vriend. Hartsvriendin Monique haalt haar over om huis en haard in Italië te verruilen voor een onzeker bestaan in Parijs. Op haar eerste dag in Parijs loopt zij letterlijk rozenkweker Cail, haar bovenbuurman, tegen het lijf. Elena heeft het niet gemakkelijk gehad in haar jeugd. In de steek gelaten door haar moeder en jaloerse stiefvader is zij opgegroeid bij haar strenge oma, die haar tegen wil en dank opleidt tot parfumeur. Ondanks dat zij zich hier heel lang tegen verzet, kruipt het bloed toch waar het niet gaan kan en gaat zij in Parijs aan de slag bij het bekende parfumhuis Narcissus. Ook in het leven van Cail zijn er dingen gebeurd, die hem hebben gemaakt tot de wat teruggetrokken, trotse man die hij nu is en die moeite heeft om zijn gevoelens te uiten.
De personages van de hoofdpersonen in dit debuut van Cristina Cabone zijn interessant, maar komen jammer genoeg niet helemaal uit de verf qua persoonlijkheid. Het is allemaal net iets te oppervlakkig gebleven. In de persoon van Elena valt bijvoorbeeld op dat zij vaak heel erg boos wordt om dingen, alleen uit ze dit praktisch nooit en gaat ze 2 zinnen later weer vrolijk en vriendelijk door het leven alsof er niets gebeurd is. Dat kan natuurlijk, maar het lijkt me in het echte leven niet zo geloofwaardig. Ook in de relatie tussen Cail en Elena had ik iets meer diepgang verwacht. Er is van alles gebeurd in beider verleden, maar tot een goed gesprek over de dingen die hen bezig houdt komt het niet. Dat neemt niet weg dat het een lekker makkelijk weglezend verhaal is.
Caboni is, naast schrijfster, zelf imker en rozenkweker en heeft een grote belangstelling voor parfum. Uit het verhaal blijkt dan ook haar grote kennis op dit vlak, wat soms verzandt in iets te uitgebreide beschrijvingen van het productieproces. Ik ben in ieder geval heel veel te weten gekomen over hoe een parfum op de traditionele wijze gemaakt wordt. Leuk om te lezen wat verschillende geuren kunnen betekenen en wat een goed gekozen parfum voor je kan doen.
Ten slotte ben ik nog wel benieuwd waarom gekozen is voor de Nederlandse titel 'De dochter van de parfumeur'. Zeker als je bedenkt dat de rol van haar grootmoeder in haar (professionele) leven vele malen groter is dan die van haar moeder begrijp ik deze keuze niet helemaal. De oorspronkelijke Italiaanse titel 'Il sentiero dei profumi' (wat volgens Google translate zoveel betekent als: Het spoor van het parfum) dekt de lading beter, omdat Elena op zoek is naar het perfecte parfum dat zij via de dagboeken van een verre voorouder probeert te achterhalen.
Al met al een aardig debuut, niet te ingewikkeld en prima voor een paar uur ongecompliceerd leesplezier.