Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Mooi familieverhaal in een geloofwaardige combinatie van fictie en non-fictie

Helma Koot 16 november 2016 Hebban Recensent
Met ‘De man die alles achterliet’ heeft auteur Tanya Commandeur het gefictionaliseerde verhaal van haar betovergrootvader, David Buijser, geschreven. David is elf jaar als zijn flamboyante vader Johannes zijn gezin in de steek laat en besluit zijn geluk in Amerika te zoeken. David weet niet beter dan dat zijn vader nooit meer iets van zich heeft laten horen, totdat hij een koffer vol brieven vindt die het tegendeel bewijzen. Daarop besluit David zijn vader in Amerika op te zoeken en te proberen om hem weer in Nederland te herenigen met zijn gezin.

De debuutroman van Tanya Commandeur is een mooi familieverhaal vertelt vanuit de belevingswereld van David. Daarnaast schetst zij tegelijkertijd een tijdsbeeld van zowel Nederland als Amerika in het begin van de twintigste eeuw. Als David teleurgesteld in zijn moeder, huis en haard verlaat om te proberen de band met zijn vader te herstellen, stapt hij in Amerika in een compleet nieuwe wereld. Een wereld met wolkenkrabbers, razendsnelle liften en een ondergrondse trein onder de Hudson. De zoektocht naar zijn vader loopt allemaal minder gemakkelijk dan verwacht en zijn leven is kenmerkend voor de vele immigranten op zoek naar een beter leven. Herkenbaar en soms aangrijpend beschreven, zoals de relatie met zijn vader. Zeker op het moment dat hij de zorg voor zijn vader ter hand neemt als hij hem meeneemt uit de inrichting waar zijn vader zich vrijwillig heeft laten opnemen, maar waar hij werkelijk doodongelukkig is. In deze tijd zou vader Johannes waarschijnlijk gediagnostiseerd worden als manisch-depressief, maar indertijd stond de psychiatrische hulpverlening nog in de kinderschoenen. De beschrijving van de werkwijze in de inrichting zou bijna op je lachspieren werken, als het feitelijk in essentie niet diep triest was.

De schrijfstijl van Tanya is bijzonder plezierig met soms prachtige zinnen. Een mooi voorbeeld daarvan is de openingszin van het boek: “De dag waarop de waarheid als een dode vis zou komen bovendrijven begon als de duizend dagen ervoor”. Zo’n opening nodigt gewoon uit om door te lezen en je in het verhaal te verliezen. Mooi ook het fotomateriaal achter in het boek, waardoor de personen een gezicht krijgen en nog meer gaan leven.

Al met al een prima debuut. Een geloofwaardige combinatie van fictie en non-fictie gegoten in het jasje van een prettig leesbare historische roman.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Helma Koot