Mooie roman over (familie)relaties in het decor van een turbulente tijd

‘Hazer’ begint in 1978 als de 18-jarige Rogier Pardoen aanbelt bij het kraakpand Hazer, een voormalig politiebureau, in Haarlem. Hij is op zoek naar woonruimte, omdat zijn hippie-ouders zonder hem naar Ierland emigreren. Hij verandert zijn naam in Rogi, begint vol goede moed aan een studie Nederlands en knoopt een relatie aan met medebewoonster Tanja, een labiele jonge vrouw die het met de liefde niet zo nauw neemt. Hij vecht mee bij de Vondelstraat en het Kroningsoproer, maar langzaam maar zeker slaat de twijfel toe als de krakersbeweging steeds extremer wordt. Als een van de eerste bewoners ontpopt hij zich van lieverlee van klusjesman tot een van bestuurders van het Huiskommittee. Langzaam maar zeker verandert de Hazer van een bijna onbewoonbaar verklaard krot tot een, met de hulp van de gemeente, gestructureerde woongemeenschap. Als rode draad door het verhaal loopt de familiegeschiedenis van Rogi. Er speelt een voor Rogi geheimgehouden oorlogsgeschiedenis in zowel de familie van zijn vaders- als zijn moederskant. Tijdens de bezoeken aan zijn ouders in Ierland en zijn enige nog levende oma in Haarlem ontrafelt Rogi wat er al die jaren geleden is gebeurd en nog steeds een grote stempel drukt op de onderlinge relaties in zijn familie.

Jeroen Thijssen heeft een zeer prettige, beeldende schrijfstijl, die bijna melancholisch is. Prachtig hoe hij de manier van leven en het weer in Ierland beschrijft. Maar ook de woningnood, de werkeloosheid, de economische malaise die zorgt voor een bijna uitzichtloos bestaan en de krakersrellen weet hij zonder verbale agressie te verwoorden. Hij schetst een mooi tijdbeeld, waarin je de keuzes van de krakers, ook als je het er misschien niet helemaal mee eens bent, kunt begrijpen. Sommige zinnen zijn echte pareltjes, zoals op pagina 35 als Rogi voor het eerst van zijn leven jenever drinkt: "De smaak, het was geen smaak, het was een brand, koudvuur, een breekijzer dat deuren openwrikte in zijn binnenste en een valluik naar een donker, geurend, geborgen hol ergens onder in zijn buik". Door deze beschrijving kan je je helemaal voorstellen hoe de jenever door zijn keel en slokdarm brandt. Of deze als hij het niet zo plezierige karakter van Rogi’s oma beschrijft op pagina 237: "Carla liet niets van zich horen en alle vrienden en vriendinnen waren weggeërodeerd op haar zure karakter". Wat een plezier om te lezen.

Het is een prachtig verhaal over keuzes van zowel Rogi, zijn ouders als zijn grootouders en de krakersbeweging met een hele dunne scheidslijn tussen wat goed en fout is. Gedurende de twee jaar die Jeroen Thijssen in ‘Hazer’ beschrijft zie je Rogi groeien van een bijna naïeve jongen naar volwassen man, die keuzes durft te maken en daar ook de verantwoordelijkheid voor neemt. Kortom: een prachtig geschreven roman over gestoorde familierelaties in het decor van een turbulente tijd.