Meer hardrock dan blues

Elvin Post kiest wel vaker de Verenigde Staten als decor voor zijn thrillers. En dat pakt geregeld goed uit. Al is zijn laatste boek Arizona blues toch iets minder geslaagd wat mij betreft dan zijn vorige boeken.

Zijn lichte toon, met niet al te snuggere boeven, die met een gouden hart in allerlei situaties verzeild raken, is zijn handelsmerk geworden en ook in dit laatste boek herkenbaar aanwezig. Al zijn de mannelijke boeven in Arizona blues iets minder kluchtig en vooral meedogenloos en is de criminele dame Peggy Sue, de onnozele hals van het verhaal met een gouden hartje. Toch, sneeuwt in het plaatsje Snowflake het subtiele snel onder bij de rondwervelende gruwel.

Meer dan in de vorige boeken krijgt de romantiek een kans en ik moet zeggen, dat wat mij betreft dit iets teveel van het goede is. Ook de locatie van Treadwayhome voor gemankeerde zielen die contact zouden hebben gehad met buitenaards leven, vergt wel wat inlevingsvermogen. Het humorvolle van deze locatie wordt behoorlijk besmeurd met dood en verderf en toch gaat iedereen weer vrolijk door met de alien-scène.

Kortom, een weliswaar onderhoudend verhaal -soms iets te langdradig- afgewisseld met zeer bloedige scenes met een griezelige moordenaar a la Fargo komt wat mij betreft aan drie -in dit geval- magere sterren. Hopelijk, dat een volgende roman iets minder over the top is. Inderdaad, iets meer de blues en minder hardrock.