Wat is goed of slecht?

Voor de hebban.nl leesclub mocht ik het engelstalige boek: Good me, bad me, van Ali land lezen en beoordelen.

De cover ziet er ietwat mysteries uit: een gele achtergrond met daarop een wazig portret van een vrouw. De titel staat deels op de kop geschreven. Dit kan duiden op een persoon die zich voor kan doen met twee gezichten. De ondertitel is: Forgive me, wat doet denken aan iemand die vergiffenis vraagt voor iets waar hij of zij zich toe verplicht voelde.

De plot: Annie’s moeder is een seriemoordenaar (!). Als Annie er niet meer tegen kan, geeft ze haar moeder aan bij de politie, waarnaar Annie een nieuwe identiteit krijgt, in een pleeggezin wordt ondergebracht, waar de vader van het gezin als psycholoog haar moet begeleiden ter voorbereiding op het proces van haar moeder.
Maar de appel valt niet ver van de boom …

De recensies op zowel de voor- als de achterkant van het boek zijn lovend: een beklemmende thriller, en een boek dat je wilt delen met iedereen die je kent.
Het boek is al vertaald in meer dan twintig talen.

Nou, dat klinkt als een spannend boek, toch? En na het gelezen te hebben, kan ik dat alleen maar beamen. Het is even wennen aan het taalgebruik. Het verhaal wordt namelijk verteld door Annie zelf, en de schrijfstijl is echt dat van een jong meisje: korte zinnen en geen moeilijke woorden. Ik vind dat de auteur zich wat dat betreft goed heeft ingeleefd.
Het lijkt op een lange brief aan haar moeder, of een relaas in een persoonlijk dagboek.
Annie heeft geen fijne tijd, laat dat duidelijk zijn. Ze worstelt met haar gevoelens voor haar moeder en met haar eigen verraad, terwijl de dochter der huizes het maar niets vind dat Annie bij hun woont, ook begrijpelijk.
Als het proces van de moeder begint, vond ik het moeilijk om het boek weg te leggen, zo geboeid was ik. Het eind van het verhaal kwam als een verrassing.

Ik geef het boek 5 sterren. Ik vond het een heel spannend, en mooi apart opgebouwd en verteld verhaal. Het is een absolute aanrader wat mij betreft!