als een kind door een donkere wereld

Dit verhaal leidt je door het leven van een tienjarig meisje dat zoals zoveel jongeren opgroeit ver van haar vaderland. Zonder vader. Met een depressieve moeder.

Het verhaal was naïef en mooi omschreven. De gelijkenis met de wereld van migranten in onze maatschappij is frappant: het gezin komt terecht in een donkere wereld, met andere gebruiken, een ander klimaat, enz. ten opzichte van hun thuisland. Elk gezinslid gaat hier verschillend mee om… en laat zijn/haar dochter om een eigen manier in de steek.
Het boek vertelt je op een donkere manier hoe dit meisje hoopvol, naïef, vertrouwend en tegelijk wantrouwend verder haar toekomst tegemoet gaat.

Een debuut die enkele autobiografische elementen van de auteur bevat.
Het boek was voor mij iets te donker en te depressief. Het bevatte heel goede elementen, heel mooie omschrijvingen. Door het verschil tussen de depressieve boodschap en het lichtvoetig en naïeve vertellen van de hoofdrolspeler, raakte de auteur mij soms kwijt. Toch stel ik mij de vraag: was dit helemaal overdreven of was dit net een perfecte verwoording van hoe kinderen een migratie beleven?