Mooi geschreven, humoristisch en positief!

Het eerste boek van Sophie Kinsella wat gericht op jong volwassenen is geschreven.

‘Niet te filmen’ gaat over Audrey, die kampt met een angststoornis en depressie. Door de angststoornis zit Audrey eigenlijk opgesloten, letterlijk in huis, maar ook in haar eigen lichaam. Hoewel Audrey wel dingen wil ondernemen en met anderen wil praten, lukt het haar gewoonweg niet.

De reden van het ontstaan van de angststoornis en depressie wil Audrey liever niet bespreken, het zal in het begin als lezer een beetje vissen zijn naar wat de oorzaak is.

In overleg met de therapeut van Audrey begint Audrey een filmdagboek. Ze krijgt opdrachten en moet zichzelf gaan uitdagen, om uiteindelijk beter te worden.

Audrey woont samen met haar ouders, broer en broertje. De combinatie van haar diagnose met twee pubers in huis, gaat ook niet altijd goed.

Ondertussen ontmoet Audrey een jongen, die haar helpt bij het overwinnen van haar angststoornis, maar of dit daadwerkelijk lukt?

--------------------------------------------------
Zelf werk ik met kinderen met verschillende diagnoses. Ik vind het heel bijzonder hoe Sophie Kinsella het voor elkaar heeft gekregen om de fases, die een kind met deze diagnose moet doorlopen, zo goed en duidelijk te beschrijven.

Mooi om te zien, hoe zo’n serieus onderwerp aangekaart wordt bij een doelgroep waarin deze diagnoses zéker voorkomen, maar niet vaak worden besproken. Het onderwerp wordt op zo'n manier besproken dat het niet heel zwaar bovenop het verhaal ligt, het is humoristisch, realistisch en positief!

‘Niet te filmen’ is een boek vol humor, liefde en de dagelijkse obstakels waar tieners tegenaan lopen. Een boek waarin jong volwassenen veel zullen herkennen, wat je niet gauw weglegt en wat heel snel doorleest, echt een aanrader!