Een hart van steen...bikkelhard

Na de pittige, luchtige “De stiefdochter” ervoer ik “Een hart van
steen” als een behoorlijke dobber die hard aankomt. Dorrestein tapt
hier uit een heel ander vaatje, switcht schrijnende realiteit met
nog meer schrijnende toestanden uit het verleden, nog verzwaard
door de labiele geestestoestand van de moeder die ten onder gaat in
de neerdrukkende familiale chaos. De lezer wordt regelmatig
geconfronteerd met zwaar-wichtige retro’s, waarin reeds lang
overleden gezinsleden een actieve rol spelen om dan met een bocht
van honderdtachtig graden weer aan te knopen met de dramatiek van
het heden. Dorrestein slaagt erin een bijzonder beklijvend
gezinsdrama met al zijn beangstigende aspecten te evoceren, zeer
echt en waarheidsgetrouw.  “Een hart van steen” is een
bikkelharde roman, zeer geschikt voor een bloedernstige leesclub
die gedisciplineerd genoeg is om bij de les te blijven.