Een pracht krimi in een onortodoxe oorlogscontext.

Frank Goldammer zet je met het boek De Vuurstorm aanvankelijk behoorlijk op het verkeerde been. De titel en omslag doet je vermoeden dat je met een onvervalst oorlogsboek hebt te maken. De vuurstorm is een fenomeen wat ontstaat bij zware bombardementen en daaropvolgende vuurhaarden. Dit alles in het Dresden aan het eind van WO2. En deze Wereldoorlog speelt een belangrijke rol. Echter niet als belangrijkste verhaallijn, maar veel meer als het originele decor voor een authentieke Krimi. De Duitse titel is in deze meer accuraat: Der Angstman.
Ik ben over beide zaken zeer te spreken, het is een prima opgebouwde krimi, verhaal loopt vlot, een fanatieke politieman die zich niet van z’n doel laat afleiden, ongeacht de omstandigheden. En deze laatste zijn niet conventioneel. Want zeg nu zelf in een tijd waar massamoord een dagelijkse realiteit is, wat is dan de angst voor een seriemoordenaar, die slechts af en toe, maar wel zeer gruwelijk, toeslaat. Toch overheerst de professionele speurder in hoofdpersoon Heller. Zowel voor als na de capitulatie, aanvankelijk onder Nazi-regime (weinig coöperatief)en later, niet minder lastig Russisch bewind.
De speurder speurt door en slaagt in een fraaie ontknoping.
Desondanks is de tweede verhaallijn, de context, de WO2 en al zijn gruwelijkheid ook zeer fraai beschreven en geeft een mooi inzicht in een stad in transitie van onderdrukt door een nazi-regime, naar een niet minder onderdrukkend communistisch regime. En wat dit voor de ‘gewone Dresdener’ betekent. Kortom, pracht Krimi in een onortodoxe oorlogscontext.