Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Op zoek naar verlossing

Hullemans 27 december 2017
Via de Hebban leesclub heb ik voor de eerste maal kennis gemaakt met de schrijver Alex Boogers. Uiteraard had ik wel al over hem gelezen in recensies. Hij kwam daarin naar voren als een schrijver die met beide beentjes in de samenleving staat. Hij maakt daarin duidelijk de keuze om de minderbedeelden een 'stem' te geven. Een schrijver van de 'zelfkant', een soort Charles Bukowski? (maar gelezen dit boek, gaat die vergelijking toch mank). Daarnaast ben ik ook zeer geraakt door de vele prachtige boekomslagen. En ook deze 'sproeten' heeft weer een zeer mooie cover.

De eerste kennismaking is een zeer aangename. Naast de 'sproeten' heb ik gelijktijdig het schotschrift De lezer is niet dood gelezen.
Boogers heeft een uitermate vlotte pen. Alles leest lekker weg. Toch maakt hij gebruik van vele literaire stijlmiddelen. Hij heeft z'n verhaal verteld vanuit een 3-tal protagonisten, Harvey, Amy en Jacob. Z'n vertelling is niet chronologisch. Hij switcht voortdurend in tijd, zelfs in een paar zinnen zijn heden en verleden door elkaar geweven. De verschillende hoofdstukken worden afwisselend beschreven vanuit de 3 vertellers. In het begin is dit even zoeken naar, wie is nu aan het woord. Daarnaast ook de verhaal vorm: fragmenten uit een dagboek (Amy), korte stukjes 'monoloque interieur'(Harvey) en een vertellende oudere man (Jacob). Ook worden veel experts geciteerd, bijv, leraren, die weer grote denkers/filosofen aanhalen. Kortom er wordt uit diverse literaire vaatjes getapt. En het mooie is dat dit de leesbaarheid niet verlamt. Het is op zo'n manier gecomponeerd en neergeschreven dat het boek blijft lezen als een trein. Ook het bijna 'thrillerachtig' opbouwen van de climax, waar uit de doeken gedaan wordt hoe een en ander precies in elkaar steekt. Veelvuldig gebruik van metaforen, de vogels (reƫle: kraaien, spreeuwen, ijsvogels en mythische, de Fenix) en de muziek, vele vormen van jazz, the Blue note, schilderkunst.

Ook in zijn thematiek schroomt Boogers niet zwaar in te zetten, de achterstandwijk als bron van veel ellende (arm/rijk, rassenconflicten), maar ook een springplank naar een beter leven. Maar geen gratuite succes, nee, daar moet wel aan gewerkt worden. Vooral door jezelf, maar indien nodig met ondersteuning van derden. Alex Boogers ziet dit voor hem als een belangrijke taak om met 'zijn succes' anderen te motiveren om de stap te zetten uit de grauwe onderklasse.

Kortom een boek met een boodschap, een boek met een visie op de wereld waar duidelijk hoop uitspreekt.

Het heeft mij in ieder geval getriggerd om meer van Alex Boogers te gaan lezen.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Hullemans