Puur vakmanschap

Henk Koetzier noemt De Da Vinci Code in Het Parool een “schoolvoorbeeld van een pageturner”. Daar is alleszins geen woord van gelogen. Brown slaat de lezer dan ook om de oren met spanningselementen als vooruitwijzingen en cliffhangers waardoor ophouden met lezen al een misdaad op zich is. Deze zeer originele misdaadroman weet dan ook van de eerste tot de laatste bladzijde te boeien.

Bovendien houdt Brown de lezer ook inhoudelijk danig in de ban door hem deelgenoot te maken in het geheim van een al even geheimzinnig broederschap ‘De Priorij van Sion’. Met een wel heel doordachte mix van elementen uit de kabbala, de vrijmetselarij, de kunst, de geschiedenis en het geloof brouwt de auteur een theorie die de inhoud van het Nieuwe Testament op losse schroeven zet.

Wanneer de protagonist dan ook nog eens –tegen wil en dank- verdacht wordt van moordslag op de conservator van het Louvre en bovendien door uitgerekend een politieagente gered wordt en vervolgens op de hielen wordt gezeten door de echte moordenaar én de politie, zijn we vertrokken voor een bijzonder spannende en mooi geconstrueerde crimi.

Toegegeven, de opeenvolging van de gebeurtenissen heeft een sterk Kuifjesgehalte en een en ander grenst aan de ongeloofwaardigheid, maar het boek stààt er. Daar kan je niet omheen.

Meegenomen is ook dat je gaandeweg wat opsteekt over de figuur van Leonardo Da Vinci. Zo zou het eigenlijk wenselijk zijn om je als lezer vooraf over deze homo universalis te informeren. Ook de lectuur van een viertal andere romans is aanbevolen vooralleer je De Da Vinci Code ‘decodeert’:

- De Slinger van Foucault (Umberto Eco)

- De Ontdekking van de Hemel (Harry Mulisch)

- De Naam van de Roos (Umberto Eco)

- De Wereld van Sofie (Jostein Gaarder)

Het is namelijk zo dat De Da Vinci Code de succesrijke compenenten van deze vier romans in zich verenigt: de kabbalistische elementen die tot de verbeelding spreken uit De Slinger van Foucoult; de zoektocht naar de graal uit De Ontdekking van de Hemel –hoewel daar de stenen tafelen gezocht worden- ; het ontrafelen van een religieus gegeven uit De Naam van de Roos en het deelgenoot maken van nieuwe kennis uit De wereld van Sofie – het vrouwelijke hoofdpersonage heet ook hier Sofie en wordt ook hier ingewijd in nieuwe kennis-.

Mooi is ook dat in het boek o.a. verwezen wordt naar Fibonacci’s gulden snede en dat precies in het midden van het boek (p. 212) Sofie door Leigh Teabing zal ingewijd worden in de geheimen van de Priorij van Sion.

Puur vakmanschap!