Boek 2014-107: Emke Rientsma - Blues in F

Hopelijk slaapt ze nog, dacht Janek. Hij zwaaide vlug zijn benen over het hek en liep langs het huisje naar de achtertuin. De zon scheen als een enorme schijnwerper op het gazon en hij moest zijn gezicht afschermen om niet verblind te worden door het felle licht. Bij de vuurplaats gooide hij zijn rugzak af. Er hing een geur van verkoold hout en vers gemaaid gras. Janek ademde diep in en snoof de lucht op. Hij keek om zich heen. Gelukkig, alles zag er nog precies zo uit als toen hij een half uur geleden was weggefietst.
Ongelooflijk. Het was zo snel gegaan. Maar nu had hij haar eindelijk. Uitgeput liet hij zich in de schommelstoel zakken op het zachte schapenvel dat nog vochtig was van de dauw. Over de armleuning hing haar lichtgroene jurk. De zijde glansde in de zon. Hij nam de jurk, gleed langzaam met zijn vingers over de gladde stof en merkte hoe ruw en kapot zijn handen waren. Er zat zelfs nog aarde onder zijn nagels. Hij glimlachte. Wat een nacht! En wat een meesterlijk plan. Toch maar goed dat hij een Pool was: nuchtere kaaskoppen zouden zoiets nooit kunnen verzinnen. (blz. 7)

Janek houdt niet van school. Hij spijbelt veel, en houdt zich liever bezig met muziek maken, zijn vrienden en het werken in de viswinkel van zijn oom. Maar nu is er een nieuwe docente, mevrouw Siegal. Ze wordt zijn vertrouwenspersoon. Hij moet zich elke dag op school bij haar melden. Anders gaat hij niet over dit jaar. In het begin gaat Janek met tegenzin naar school en naar de gesprekken met Siegal, de docente. Langzamerhand begint hij verliefd op haar te worden. Hij denkt dat zij hem ook leuk vind. Hij bedenkt een plan.
Het is bijna het einde van het schooljaar en Janek wil Siegal na het feest meenemen naar een oud tuinhuisje aan de andere kant van de stad. Zal Siegal met hem mee gaan? Wat gaat er gebeuren in dat tuinhuisje?

Lees de rest van mijn recensie op Ikvindlezenleuk