Een laatste dag

Het regende al de hele dag. De straten, in dit deel van de stad normaliter al moeilijk begaanbaar, waren nu veranderd in poelen van modder en drek. Tussen de kleine lemen huizen stonden de ruïnes van de oude stad. Stenen pilaren en muren, zwartgeblakerd door de grote brand, vormden het skelet van wat ooit een levendige buurt was.
Een klein meisje zat tegen een van de ruïnes, half onder een deurpost. Ze was zo veel mogelijk ineengekropen, maar de regen bleef genadeloos vallen. Ze rilde van de kou. (blz. 3)

Kol kan dode mensen weer tot leven wekken. Daar heeft hij zijn werk van gemaakt, maar het gaat niet altijd goed. Zo brengt hij per ongeluk een 6-jarig meisje weer tot leven. Hij neemt haar mee naar huis, want hij voelt zich verantwoordelijk voor haar.

Wat zal er met het meisje gebeuren? Kan Kol zijn vergissing weer rechtzetten?

Lees de rest van mijn recensie op Ikvindlezenleuk