Kan Annet Schaap het succes van Lampje eigenlijk wel evenaren?

Lampje. Een enorm debetsucces van Annet Schaap. Welke prijs heeft ze eigenlijk niet met het boek gewonnen... Vol verwachting werd er dan ook uitgekeken naar het nieuwe boek van Annet Schaap, De boom met het oor, dat samen met illustrator Philip Hopman tot stand is gekomen.

Een jongetje komt uit school en wil graag vertellen wat er gebeurd is. Alleen, niemand heeft tijd voor hem. De kinderen niet, de volwassenen niet en zelfs de dieren in het park niet. Zij sturen hem door naar de boom in het park. Deze boom heeft namelijk een oor dat echt luistert.

Annet Schaap heeft een bijzonder taaltalent. In De boom met het oor weet ze mooie, beschrijvende zinnen op papier te zetten, zonder dat ze daarin een oordeel velt. De tekeningen van Philip Hopman doen eigenlijk precies hetzelfde. Daardoor kan de interpretatie van het boek eigenlijk alle kanten op, want jij als lezer geeft jouw eigen oordeel.

Het taalgebruik is bijzonder in dit boek, maar plaatst zichzelf daardoor eigenlijk in een moeilijke categorie. Zeer jonge lezers zullen de boodschap er waarschijnlijk niet uit halen en het is de vraag of het taalgebruik aansluit bij de belevingswereld. De samenwerking tussen tekst en beeld zal daarin echter wel helpen en mooie prenten spreekt iedere lezer natuurlijk aan.

Als fan van Lampje ontkom je er niet helemaal aan. Op een bepaald moment ga je ze vergelijken. Echter, beide boeken zijn zo totaal verschillend dat dat eigenlijk niet rechtvaardig is. Door Lampje werd ik betoverd, door dit boek ietsjes minder. Toch krijgt ook De boom met het oor een mooi plekje in mijn boekenkast en gaat het hoe dan ook een keer de klas mee in...