Vanaf het begin van Schijnbeweging word je meteen in het verhaal gegooid. Er worden twee mensen vermoord in hun vakantiehuis aan een meer, maar de man heeft nog net de hulpdiensten kunnen bellen. Deze zijn ongerust en sturen agente Brynn McKenzie erop af. Even later krijgen de hulpdiensten een telefoontje van ‘dezelfde man’ die zegt dat het een misverstand was en dat alles in orde is. Hoewel de hulpdiensten denken dat het dezelfde man was, is het eigenlijk de moordenaar. Brynn besluit toch even te gaan kijken en ontdekt de twee lijken.
Hier begint het verhaal en daarna wordt het alleen maar spannender. Ik vind het fantastisch hoe Deaver de lezer al zo snel mee krijgt in zijn verhaal terwijl er eigenlijk nog niet veel gebeurd is. Hij verwoordt zijn verhaal zo goed dat het lijkt alsof je zelf een personage bent in het boek.
Het grootste deel van het boek speelt zich af in het bos. Hier begint het kat-en-muisspel tussen de moordenaars, Brynn en de vriendin van het koppel, Michelle. NBD Biblion beschreef het boek in enkele prachtige zinnen: “De onverwachte wendingen, het psychologisch inzicht in zowel de jagers als hun prooi maken het spannend tot het verrassende einde. Een regelrechte pageturner waarmee Deaver, die al garant stond voor meer dan twintig bestsellers, opnieuw zijn visitekaartje als topthrillerauteur aflevert.” Ik zou het zelf niet beter kunnen verwoorden want het staat vast dat dit boek een van mijn favoriete boeken zal blijven.
Terwijl ze in het bos proberen te vluchten, komen ze allerlei gevaren tegen. Hier heeft Deaver zijn grootste fantasie gebruikt, want alle gevaren zijn heel goed gevonden. Je zou namelijk kunnen denken dat het boek saai wordt als het voortdurend afgespeeld wordt in een bos, maar het tegendeel wordt in dit boek bewezen.
Uiteindelijk worden ze bevrijd uit het bos, maar het verhaal is nog lang niet afgelopen. Men weet nog altijd niet wie het koppel heeft vermoord en om welke reden. Hierdoor blijf je verder lezen en kom je tot zeer bizarre ontdekkingen. Persoonlijk ben ik zelfs enkele keren geschrokken en heb ik soms gedacht ‘Hoe kan dit nu?’ en ‘Dit had ik echt niet verwacht!’. Dit vind ik dan ook echt goed aan een boek. Een boek moet spannend blijven tot het laatste woord en dit was hier echt wel het geval.
Dit boek was zelfs zo goed dat ik enkele keren gedacht heb dat wanneer dit verfilmd zou worden, het één groot succes zou zijn. Er zitten veel verschillende aspecten in waarmee je iets kan doen en het is zo goed geschreven dat het een echte horrorfilm zou kunnen worden.
Schijnbeweging is een absolute aanrader. De quote op de omslag is niet uit de lucht gegrepen: “Jeffery Deaver behoort tot de absolute top van thrillerauteurs”.