Vlotte misdaadroman met een knipoog

In Moord op het Pieterpad wordt Jaro van Campen onder het bloed wakker in een hotel. Hij weet niet meer precies wat er de vorige avond is gebeurd. Even later hoort hij dat Lubbert, zijn baas, is vermoord. Lubbert deed onderzoek naar Anthony Christiaan Winand Staring (1767-1840). Hij was dichter en Achterhoeker in hart en nieren.
Lubbert stond op het punt een biografie van deze bekende Nederlander uit het verre verleden te publiceren toen hij werd vermoord. Zijn laatste gedachten waren de woorden van Staring : ‘Uit nacht rijst morgenrood ……Het leven uit de dood’.

In Moord op het Pieterpad volgen we de lotgevallen van enkele verdachten. Ze vluchten weg via het Pieterpad, de bekende Nederlandse wandelroute. De achtervolgers zijn ‘Buitenrust Hettema’, speurder' en zijn collega’s. Zij moeten de moord op Lubbert Klein Eggink oplossen.

Moord op het Pieterpad is een misdaadroman met een knipoog. Er vinden hilarische achtervolgingen plaats en geestige uitspraken van Staring komen regelmatig voorbij. Iedereen is op zoek naar een verdwenen floppy en een manuscript. Ook hierbij kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat dit een parodie is op andere zoektochten naar verdwenen manuscripten. Het boek heeft flink vaart en vaak grappige dialogen. Het lijkt me ook luchtige en prettig verteerbare kost voor de mensen die langs het Pieterpad wandelen.Tijdens de zoekactie komen bekende plaatsnamen uit Noord en Oost Nederland voorbij. Mobieltjes spelen een centrale rol en de speurders laten regelmatig een steekje vallen.

Het kan riskant zijn een humoristische misdaadroman te willen schrijven, lijkt mij. Wordt de humor wel opgepikt? Ligt het er niet te dik bovenop? In het geval van Moord op het Pieterpad is het schrijversduo er, naar mijn mening, in geslaagd een geestige, spitsvondige en vlotte misdaadroman te schrijven rondom ons culturele erfgoed. Een mooie manier om dit onder de aandacht te brengen van een breed publiek. De vaak grappige gedichtjes van Staring wekten mijn nieuwsgierigheid naar deze dichter, een zoektocht op internet was het gevolg. ‘Gebr. Wagenaar’ is de schuilnaam van een schrijversduo. Het schijnt dat er meer thrillers gaan volgen over het Nederlandse erfgoed.    

‘Literaire thriller’, staat op de voorkant. Dat is - wat mij betreft -  meer van toepassing op het thema – de dichter Staring – dan op het feit dat het een mooi geschreven boek is. Dit laatste vond ik niet het geval.  
….. talloos zijn de paden, waarlangs wij zoekend grafwaarts gaan. Die Staring!!