Lezersrecensie
Een boek om te koesteren
Bloomsday 2017
Wat kan een lezer nog schrijven over Ulysses van James Joyce? Boeken vol zo blijkt, maar een recensie, dat is wat moeilijker.
Wie het boek uit heeft, is blij, heel blij. Bij velen staat het jarenlang op een ‘te lezen lijst’ of letterlijk op de boekenplank. Maar het kan. En het blijkt een heel bijzonder boek te zijn: ingewikkeld, aangenaam, grappig, confronterend, muzikaal…
De eerste hoofdstukken zijn taai, dat klopt, maar tegenwoordig is er internet en dat helpt. Bovendien is er een Hebban-leesclub/spot ‘Ulixes’ en die heeft allerlei interessante links verzameld, geeft boeiende uitleg, is mooi vormgegeven en motiveert!
Wie eenmaal in het boek zit, merkt dat er makkelijke stukken zijn, moeilijke en onbegrijpelijke. In het achterhoofd te houden, is de gouden tip van medelezers: niet opgeven, maar blijven doorlezen en blij zijn met wat je wel begrijpt. Dat werkt! Bovendien zit het boek vol herhalingen en herkenningspunten. Zaken die eerst een raadsel bleken, geven gaandeweg wat meer van hun geheimen prijs.
Ulysses is geen boek, het is een verzameling boeken. Het boek is niet geschreven in één stijl, maar in evenveel stijlen als er hoofdstukken zijn. De basis voor het boek is Odysseus van Homerus en net als hij legt ook de lezer een lange zoektocht af. Ulysses beschrijft één dag (16 juni 1904), maar gaat onder andere over het leven, over de dood, over muziek, over literatuur, over geschiedenis, over nationalisme, over religie, over man-vrouwrelaties, over eten, over kleren en over Dublin natuurlijk.
Wie van literatuur houdt en al een beetje ervaring heeft, raad ik dit boek aan. Probeer het eens. Probeer het later nog eens. En eventueel nog eens. Ooit lukt het en dan is het een boek om van te genieten. Het is een boek om te hebben en om te koesteren, een boek om te herlezen en te her-her-herlezen en om te blijven ontdekken. Zalig.
Wat kan een lezer nog schrijven over Ulysses van James Joyce? Boeken vol zo blijkt, maar een recensie, dat is wat moeilijker.
Wie het boek uit heeft, is blij, heel blij. Bij velen staat het jarenlang op een ‘te lezen lijst’ of letterlijk op de boekenplank. Maar het kan. En het blijkt een heel bijzonder boek te zijn: ingewikkeld, aangenaam, grappig, confronterend, muzikaal…
De eerste hoofdstukken zijn taai, dat klopt, maar tegenwoordig is er internet en dat helpt. Bovendien is er een Hebban-leesclub/spot ‘Ulixes’ en die heeft allerlei interessante links verzameld, geeft boeiende uitleg, is mooi vormgegeven en motiveert!
Wie eenmaal in het boek zit, merkt dat er makkelijke stukken zijn, moeilijke en onbegrijpelijke. In het achterhoofd te houden, is de gouden tip van medelezers: niet opgeven, maar blijven doorlezen en blij zijn met wat je wel begrijpt. Dat werkt! Bovendien zit het boek vol herhalingen en herkenningspunten. Zaken die eerst een raadsel bleken, geven gaandeweg wat meer van hun geheimen prijs.
Ulysses is geen boek, het is een verzameling boeken. Het boek is niet geschreven in één stijl, maar in evenveel stijlen als er hoofdstukken zijn. De basis voor het boek is Odysseus van Homerus en net als hij legt ook de lezer een lange zoektocht af. Ulysses beschrijft één dag (16 juni 1904), maar gaat onder andere over het leven, over de dood, over muziek, over literatuur, over geschiedenis, over nationalisme, over religie, over man-vrouwrelaties, over eten, over kleren en over Dublin natuurlijk.
Wie van literatuur houdt en al een beetje ervaring heeft, raad ik dit boek aan. Probeer het eens. Probeer het later nog eens. En eventueel nog eens. Ooit lukt het en dan is het een boek om van te genieten. Het is een boek om te hebben en om te koesteren, een boek om te herlezen en te her-her-herlezen en om te blijven ontdekken. Zalig.
9
5
Reageer op deze recensie
Meer recensies van ine
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
