Schaduwtango

Kan zeggen dat ik het boek met heel veel plezier heb gelezen. Het is een prachtig verhaal en de schrijfstijl is prettig. Er gebeurt veel, speelt zich af op mooie, ruwe en romantische plaatsen. Zoals op een cruiseschip, Buenos Airos, Argentinië en Sorento in Italië.

Sterk vind ik de beschrijving van een typische Argentijnse kroeg waar nog de echte tango gedanst wordt. De broeierige sfeer die daar hangt. Je bent erbij.

Max Costa, een geweldige tangodanser, een charmeur, vrouwenversierder, een mooie man en een oplichter die zo vrij als een vogel is. Wordt verliefd op Mecha Inzunza die hij op het cruiseschip heeft ontmoet. Twee sterke persoonlijkheden die elkaar aantrekken en verstoten en aan elkaar gewaagd zijn. De tango beheerst zij ook, samen kunnen ze er wat van. Hartstocht overheerst.

Max en Mecha hebben elkaar maar drie keer ontmoet, de laatste keer in 1966 in Sorento, waar een belangrijke schaakmatch plaats vind tussen Jorge Keller (zoon van Mecha) en de Russiche wereldkampioen. Er staat veel op het spel.

Het boek, leest als een thriller, een avonturenroman, een reisgids. Ook is het een tijdreis 1928 tot 1966, o.a. de vooravond van de WOII. Teveel om op te noemen en niet te vergeten deskundig.