Ik mocht het boek Dodenweg van Olga Hoekstra lezen.
Wat een feest was dat. Ik was al geïnteresseerd geraakt door de beschrijving van het boek. Ik houd ervan als ook de hoofdrolspelers een verleden hebben wat lekker rauw is en wat hun een menselijk karakter geeft. Niets leuker als een rechercheur die ook de randjes op zoekt en zelf ook heel wat heeft meegemaakt. Het boek heeft een mooie opbouw. Je leert gaandeweg het boek rechercheur Thomas en journaliste Fleur kennen. Ook duik je in het hoofd van de moordenaar en de meisjes die hij gevangen houd. In eerste instantie word er uit gegaan van een ongeluk, maar al snel weet de moeder van het slachtoffer de politie te overtuigen dat dit bijna onmogelijk is. Helaas blijft het niet bij 1 moord en word het ook voor Fleur en Thomas een confrontatie met zichzelf, elkaar en de moordenaar.

Het boek is in eigen beheer uitgegeven omdat er nog geen geschikte uitgever is gevonden. Dat is een goede zet geweest van Olga, want dit is een boek wat bij mij direct heel hoog op mijn lijstje met favorieten komt te staan. Ik vind het zelf wat Scandinavisch aandoen. Dit is een genre dat ik heel graag lees, dus dat komt goed uit. Gelukkig voor mij en ik vermoed voor veel anderen, komt er volgend jaar al een vervolg. Ik kan niet wachten, hoewel het maar plezier voor een paar dagen zal zijn, want dit boek was echt sneller dan snel gelezen.