Zeer korte verhalen

Ik ben nu twee weekeinden bezig in deze bundel zeer korte verhalen. Ik baal ervan als ik het zie liggen op tafel en ik kan er niet in verder omdat ik aan de schoonmaak moet. Ik baal ook als ik het neer moet leggen omdat ik naar een afspraak moet. Na het lezen van een verhaal heb ik zin om het neer te leggen en een tijdje op het verhaal te kauwen. Dit boek lijkt op zichzelf, fantasievol, absurd, filosofisch, niet zoals bijvoorbeeld Toon Tellegen met korte overpeinzingen tijdens wandelingen, ook is het geen verzameling anekdotes. Het zijn zeer korte verhalen van Sylvia Hubers. Ze kiest haar woorden met zorg. Vaak originele namen van hoofdpersonen die in een roman al te absurd zouden klinken. Heerlijk om de tijd te nemen al uitsprekende over ze te struikelen. Ik krijg neigingen om een aantal zeer korte verhalen aan [iemand die ik ken die ook van klein en gek houdt] voor te lezen.